"Dzień babci i dziadka" scenariusz uroczystości w grupie "Smerfy" "100 urodziny Astrid Lindgren" w Tęczowym Przedszkolu-scenariusz uroczystości Wykonujemy upominek dla Babci i Dziadka - konspekt zajęć Tydzień Szczęścia w Szkole jest okazją do podejmowania tematów, które są elementami składowymi dobrostanu: dbanie o pozytywne uczucia, zaangażowanie, relacje, poczucie sensu, osiągnięcia i zdrowie (model PERMA(H)). Badania pokazują, że ludzie doświadczający szczęścia w szkole i w pracy żyją zdrowiej, dłużej, lepiej. Skecze.net.pl :: Teksty najlepszych skeczy w jednym miejscu. 285 likes. Najpopularniejsza w Polsce zawierająca teksty najlepszych polskich skeczów. Jedną rzecz o Jadzi Kiedy zrobi ciasto Wszyscy wokół radzi. 4. Monika Moniko, och Moniko! To ci dopiero heca Przewodnicząca szkoły Z tatuażem na plecach. 5. Stasiu Stasiu to napinacz od Granda jest mniejszy Ale za to w szkole - najsympatyczniejszy 6. Adam Adaś na swym Agangu Jeździ dookoła Teraz chodzi w gangu Będzie tęsknić szkoła Organizowaliśmy przedstawienie szkolne, taki krótki śmieszny skecz. Gdy widzowie zajęli krzesła, wtedy estrada była pełna aktorów, zaczynało się przedstawienie. Z naszego przedstawienia wyszedł jedynie komizm, było śmiechu warte. Język używany w naszym przedstawieniu, to prawdziwy kolokwializm. Vay Tiền Nhanh Chỉ Cần Cmnd Nợ Xấu. Katalog Agata NesterakRóżne, ScenariuszeMigawki zza biurka i ławki - scenariusz scenki kabaretowej Skecz "Migawki zza biurka i ławki" Scenariusz scenki kabaretowej dla 3 uczennic i ucznia. Utwór 1. czas 23sek. - wyciszamy po 23s. (fragm. ścieżki dźwiękowej z filmu "Pan Tadeusz" - Mrówki Na scenę wchodzą: Dziewczyna I - uczennica- prymuska. Ubrana jak typowa grzeczna dziewczynka (warkoczyki, granatowa spódniczka, biały kołnierzyk, granatowy sweterek- może być nieco za mały). Dziewczyna II - typ zbuntowanej nastolatki (glany, bluza z kapturem, czapka z daszkiem, modne rajstopy, króciutka spódniczka, młodzieżowa fryzura). Pani od biologii (ubrana w stonowany kostiumik, na oczach wielkie okulary). Pani: Drogie dziewczynki, na początku powtórzymy wiadomości o naszej gminie. Uczennice (śpiewają): Ni płaszczyzna, ni równina, Ni krzywizna, ni wyżyna Taka gmina, taka gmina. Są hotele, ni ma młyna, Jest gimnazjum, sali ni ma Taka gmina, taka gmina. Pani: Dzisiaj na wycieczce przyrodniczej będziemy mówić o zapylaniu, a więc posłuchajcie: "siadła pszczółka na jabłoni"... Dziewczęta (jedna poprzez drugą, zaciekawione opowieścią nauczycielki, pytają): "I co, i co dalej?" Pani: I zapyliła kwiat! Dziewczęta: Aha! Ojej! Jak to? Dziewczyna I A ta pszczółka, czy to Maja? Dziewczyna II Jaka Maja? Dziewczyna I No ta z wieczorynki, "co chce wieść wśród owadów prym" (śpiewa) Dziewczyna II Coś ty! To musi być pszczółka chłopczyk. Dziewczyna I To pewnie Gucio! Dziewczyna II Gucio to truteń. Do niczego się nie nadaje, a przede wszystkim nic mu się nie chce. O, przypomniał mi się wierszyk o Guciu: (rapuje): Dziś są imieniny Gucia, Gucio gumę ma do żucia. Przyjechała ciocia Gucia, zjadła gumę mu do żucia. Czy ta ciocia, proszę pana, była dobrze wychowana? Dziewczyna I Nie masz racji, bo pszczółka truteń, to nie tak jak uczeń truteń. Dziewczyna II Nie bron trutnia! Czy pszczoła, czy uczeń tylko jedno im w głowie. Dziewczyna I A co? Dziewczyna II Nic nie robić, mieć nałogi, chłodny nektar w cieniu pić... (śpiewa) Dziewczyna I Chyba nie oglądasz edukacyjnych filmów przyrodniczych? Dziewczyna II Oglądam, ale nie o pszczołach. Dziewczyna I To o czym? Dziewczyna II O rybkach! (robi karpiowatą minę) Dziewczyna I Ja też coś wiem o rybkach.(nieśmiało) Dziewczyna II Ciekawe co? Dziewczyna I Wstydzę się troszkę.... Dziewczyna II Nie przesadzaj, na pewno to nie jest takie straszne, powiedz... Dziewczyna I (śpiewa nieśmiało) Wszystkie rybki śpią w jeziorze, tralala...... Dziewczyna II Rzeczywiście straszne! To weselna przyśpiewka, obciach śpiewać cos takiego! Co ty wiesz o rybkach? (parodiuje Lindę). Nie masz się czym chwalić, nie jesteś trendy. Dziewczyna I Ale za to będę KUL-owa Dziewczyna II Niby jak taka prymuska ma być cool? Dziewczyna I Pójdę do liceum, a potem będę studiować na KUL-u Dziewczyna II Będziesz cool inaczej, tak jak np. leniwy to pracowity inaczej, głupi to mądry inaczej, sędzia to uczciwy inaczej, a polityk to prawdomówny inaczej. Kul i cool to dwa różne wyrazy moja ty, poczciwa, nie inaczej koleżanko. Dziewczyna I Ale będę KUL-owa Dziewczyna II A ja już jestem cool i to bez uniwersytetu! Utwór 2. wstęp do piosenki "Co ty tutaj robisz" czas: 27 sekund- od 23 s. wyciszamy i od razu włączamy utwór 3. - ścieżka z filmu "Z archiwum X" Patrz, fizyk idzie! (najlepiej, gdy parodiuje nauczyciela, zachowuje się jak nauczyciel, jest tak ubrany, itp.) (Uczennica siada w ławce, zaś nauczyciel, rysując flamastrem na tablicy, pyta). Fizyk: Ruszają wraz pociągi dwa, Z miasteczka B do miasta A I z miasta A do miasta B I masz powiedzieć, gdzie spotkają się. Uczennica I (śpiewa): W kinie, w Lublinie? Fizyk Nie, nie nie! Uczennica: W gorącym słońcu Casablanki Fizyk Nie, nie nie! Uczennica: Z tamtej strony Wisły... Fizyk (śpiewa): Jedyneczka, jedyneczka, Pół słoneczka w pochmurny dzień! Uczennica (ogląda ocenę w zeszycie i śpiewa: na melodię "Ta ostatnia niedziela") To nie pierwsza jedynka, Którą w szkole dostałam, Znowu nic nie umiałam, Kolejny raz! (ze spuszczoną głową siada w ławce, szlocha. Pociesza ją koleżanka i po chwili obie zaczynają śpiewać): Uczennice: Hu, hu, ha }2x Chemia nie jest zła. My się chemii nie boimy, Pana nawet też lubimy. Hu, hu ha}2x Chemia nie jest zła W tym czasie wchodzi Chemik (może to być uczeń, który odgrywał Fizyka; oczywiście jest odpowiednio ucharakteryzowany).Niesie duże pudło, które stawia na stole. Chemik: Proszę powiedzieć, co jest w tym pudle? Dziewczyny (zaczynają przelewać płyny w menzurkach i butelkach, które wyjmują z pudelka i śpiewają na melodię z filmu "Świat wg Kiepskich") Są tu sole, są i kwasy, Alkohole- rarytasy. Te ostatnie są ciekawe, Chemik: Lecz zasady i te sprawy! (zabiera butelkę i kiwając z dezaprobatą głową, wychodzi) Uczennice La, la, la, la, la, la To jest właśnie chemii świat! Utwór 4 -polonez z filmu "Pan Tadeusz", czas: 20 s. i wyciszamy Na scenę przy dźwiękach poloneza wchodzi Historyk z gęsim piórem i starą księgą. Historyk: Dziewczęta! Historia- rzecz święta. Przeszłość znać wypada, Gdy którą przyłapię, oj biada takiej za życia biada... (patrzy groźnym wzrokiem na dziewczęta) Uczennica: (śpiewa na melodię przeboju Piotra Szczepanika): Nigdy więcej nie patrz na nas takim wzrokiem, nigdy więcej nie wymagaj nazbyt wiele. Zawsze daj minutę bodaj na ściąganie, (wszystkie) tak prosimy, tak prosimy, proszę pana... Historyk: Cóż, kobietom nie wypada odmówić. (uczennice cieszą się) Oj baby, ach te baby! Uczennice śpiewają: Czym by bez nas był ten świat? (biorą nauczyciela za ręce i przy melodii "Baby, ach te baby" wychodzą) Na scenie pojawiają się trzy Sprzątaczki (z mopem, ścierką, miotłą, czyli poprzednie wykonawczynie odpowiednio ucharakteryzowane i śpiewają na melodię "Jak dobrze nam...") Jak dobrze nam wycierać kurze, Ajaksem korytarze myć I śnieg odgarniać, gdy zakurzy I trawę siać, jak nigdy nic. Mieć pracy huk każdego dnia, Dyrektor ciągle o to dba. Hejże hej, hejże ha, myjmy więc póki czas, Bo kto wie, bo kto wie, czy jutro zatrudnią nas? Utwór 4. Polonez 10 s. Pani biolog z dziewczynkami: Byłyście grzeczne na wycieczce, więc na zadanie domowe napiszcie, jak rozwija się pszczelarstwo w naszej gminie i jaką rolę odgrywają trutnie? A możecie zacząć tak: (śpiewają): Ni płaszczyzna, ni równina, Ni krzywizna, ni wyżyna Taka gmina, taka gmina. Utwór 5, s. 16 - "Mrówki" Przychodzi uczeń, który grał nauczyciela. Razem się kłaniają i schodzą ze sceny. W skeczu wykorzystane mogą być inne utwory muzyczne. Opracowanie: Agata Nesterak Gimnazjum w Horyńcu Zdroju Uwaga! Wszystkie materiały opublikowane na stronach są chronione prawem autorskim, publikowanie bez pisemnej zgody firmy Edgard zabronione. Scenariusze i skecze kabaretowe dla młodzieży szkolnej to zbiór inscenizacji teatralnych, scenek humorystycznych oraz skeczy. Wielką zaletą materiałów jest to, iż mogą być one realizowane podczas uroczystości szkolnych, imprez klasowych, godzin wychowawczych, interdyscyplinarnych projektów, zajęć języka polskiego, wychowania do życia w rodzinie, a nawet na lekcjach religii. Stanowią znakomitą pomoc dla opiekunów szkolnych kół teatralnych oraz nauczycieli realizujących innowacje pedagogiczne. Wszystkie teksty posiadają lekki, finezyjny styl oraz głęboko humanistyczne przesłanie. Odwołują się do doświadczeń i obserwacji młodych ludzi, wykorzystują znane i lubiane motywy kulturowe i rozrywkowe jak choćby interpretacje utworów muzycznych takich wykonawców jak Rihanna, Abba czy Coolio. Książka ISBN: 978-83-64391-84-2 Autor: Urszula Wykurz Wydanie: 1 Rok wydania: 2017 Format: Liczba stron: 208 Oprawa: Miękka Scenariusz zakończenia roku szkolnego – pożegnanie klas VIII rok szkolny 2018/2019Uczeń prowadzący nr 1Proszę o powstanie! Baczność! Poczet sztandarowy wprowadzić!Do hymnu państwowego! Mazurek DąbrowskiegoPo hymnie. prowadzący nr 2Serdecznie witamy wszystkich przybyłych na dzisiejszą uroczystość. Witamy gości:......Witamy Dyrekcję szkoły, wychowawców, nauczycieli i wszystkich pracowników szkoły. Miła nam gościć rodziców. Szczególnie serdecznie witam uczniów klas VIII, dla których dzisiejsze spotkanie jest ostatnią uroczystością w naszej szkole. Prosimy Panią Dyrektor o rozpoczęcie Pani DyrektorUczeń prowadzący nr 1Dziękujemy Pani koledzy i koleżanki, zakończenie roku szkolnego to ważny moment w naszym uczniowskim życiu. Podsumujmy więc wyniki całorocznej pracy. Różnie spisaliście się w tym roku. Jedni lepiej, inni gorzej, ale są wśród nas i tacy, których wyróżnić trzeba w sposób Panią Dyrektor o wręczenie świadectw i nagród uczniom klas VI i VII, którzy w tym roku szkolnym osiągnęli najwyższe wyniki w nauce. Uzyskali średnią ocen 4,75 i wychowawców klas VI i VII do rozdania świadectw z prowadzący nr 2Drodzy koledzy i koleżanki klas VIIICzy pamiętacie początek roku szkolnego, gdy po raz kolejny przekraczaliśmy mury szkoły? Z żalem myśleliśmy o minionych wakacjach, a następne wydawały się tak odległe. Nic jednak nie trwa wiecznie. Nawet rok szkolny. Oto znów jesteśmy na finiszu! Tym razem jednak po raz ostatni odbierzemy nasze świadectwa w murach tej prowadzący nr 1Zanim jednak staniemy się absolwentami Szkoły Podstawowej nr 17 złóżmy wszystkich o powstanie. Baczność. Poczet Sztandarowy ślubowania!My, absolwenci Szkoły Podstawowej nr 17 w Mysłowicach uroczyście ślubujemy Ci Szkoło:Wiernie strzec Twojego honoru!- ŚlubujemyDalsza pracą i nauką rozsławiać Twoje imię!- Ślubujemy!Z godnością nosić zaszczytne miano wychowanka Szkoły Podstawowej nr 17- Ślubujemy!Zdobytą wi1edzę, umiejętności jak najlepiej wykorzystywać w dalszym życiu- Ślubujemy!Zawsze pracować sumiennie i uczciwie, czynnie współuczestniczyć w życiu naszego kraju- Ślubujemy!Po ślubowaniuTeraz nastąpi przekazanie sztandaru szkoły uczniom klasy siódmej. Baczność. Do przekazania sztandaru – wystąp! Przychodzi 3 uczniów klasy imieniu uczniów klas ósmych opuszczających mury tej szkoły przekazujemy na wasze ręce sztandar szkoły. Za chwilę zostaniecie najstarszą klasą w szkole. Mamy nadzieję, że będziecie godnie reprezentować społeczność szkolną. Bądźcie przykładem dla młodszych uczniów i aktywnie działajcie na rzecz naszej sztandaru. Uczennica z nowego Pocztu wypowiada formułę:Przyjmujemy ten sztandar jako symbol naszej szkoły i jej tradycji. Przyrzekamy dbać o dobre imię Naszej Szkoły, pielęgnować jej tradycję i godnie reprezentować szkołę na zewnątrz. Sztandar wyprowadzić! Spocznij!Uczeń prowadzący nr 2Nadszedł czas wręczenia świadectw klasom uczeń klasy ósmej po otrzymaniu świadectwa proszony jest o podpisanie się na liście odbioru odebrania świadectw ukończenia szkoły z wyróżnieniem prosimy uczniów wraz z rodzicami. (Świadectwo + list gratulacyjny)Prosimy wychowawcę klasy VIII aProsimy wychowawcę klasy VIII bTeraz nastąpi rozdanie świadectw ukończenia szkoły pozostałym uczniomProsimy wychowawcę klasy VIII aProsimy wychowawcę klasy VIII bTeraz nastąpi rozdanie pozostałych nagród i teraz o zabranie głosu przedstawiciela Rady Rodziców./część artystyczna/Uczeń prowadzący nr 2Szanowni goście, odbiegając od wzniosłego tonu, postanowiliśmy pożegnać ten rok szkolny troszkę inaczej. Zapraszamy na krótkie przedstawienie pt. „Kopciuszek” – II/2012 „Życie szkoły”spektaklTaniec - belgijkaUczeń prowadzący nr 1Po części artystycznej chcemy teraz pożegnać naszych nauczycieli ust płyną serdeczne słowaI te najszczersze nasze życzenia, Tym, co uczyli nas w różnych klasach, Niechaj się spełnią wszystkie poety kierujemy do naszych nauczycieli w podziękowaniu za trud włożony w nasze wychowanie i nauczanie, przepraszając jednocześnie za wszystkie zmartwienia, których ciepłe słowa kierujemy do naszych wychowawców (imiona i nazwiska)W imieniu wszystkich klas ósmych dziękujemy Wam, drodzy nauczyciele za trud Waszej pracy, troskę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć. Dopiero teraz, patrząc z perspektywy czasu, dostrzegamy, ile wysiłku włożyliście w nasze wychowanie. Dziękujemy i przepraszamy za wszystkie zmartwienia i przykrości, których byliśmy razem dróg przebytych,Ile ścieżek przedeptanychIle w trudzie nieustannymWspólnych zmartwień, wspólnych dążeńChciałbym wszystkie takie chwile Ocalić od zapomnieniaUczeń wszystkim nauczycielom zdolnych i niesprawiających problemów uczniów, wiele szczęścia w życiu osobistym, w pracy, wiecznej pogody ducha. Niech zaczynające się wakacje będą wspaniałym wypoczynkiem, niech każdy dzień wita Was słońcem i sukcesy nie byłyby możliwe, gdyby nie nasi rodzice. Dziękujemy Wam, Kochani, za trud i pracę włożoną w nasze wychowanie, za troskliwa opiekę i pomoc, na którą zawsze mogliśmy liczyć, że kochaliście nas bez względu na to, jacy coś się w życiu zmienia, Kiedy coś się w życiu kończyZerknij wtedy znów za siebiePopatrz co cię jeszcze łączyZ miłą budąZ zacnym gronemI z przyjaciół grupą wielką, Powspominaj sobie nieco Masz okazję na to wszelkąUczeń rano tu siadałamPrzez szereg długich, długich dniCzęsto po lekcjach zostawałamBy wyryć imię drogie miI choć zmieniły się imionaI kleks za kleksem brudził blatByłaś mi tarczą i ochronąMa przyjaciółko szkolnych latŁawko szkolna – ławko staraNiewygodna i niemodnaMoje troski i zmartwieniaDziś ci mówię – do widzenia./część artystyczna przygotowana przez klasę VII/Uczeń prowadzący nr 1: Drodzy uczniowie!Uczeń prowadzący nr 2: Koleżanki i koledzy Absolwenci! Czas się 1: Mamy nadzieję, że nie zapomnicie o naszej szkole. Mówimy Wam teraz – do widzenia!Nr 2: Żegnamy Was – pożegnanie. Śpiew + układ koniec: Piosenka Shallow. Śpiew + gra na gitarachProgram opracowały: mgr Grażyna Maruszczyk, mgr Aleksandra Mansel z ZSPnr4 w Mysłowicach Kategoria: Życie szkoły Temat: Zakończenie roku, pożegnanie klas Autor: Mirosława Białkowska Odbiorcy: Klasy IV-VIII Scenariusz uroczystości pożegnania klasy óśmej szkoły podstawowej. Zawiera fragmenty wierszy i piosenek. Imprezę rozpoczyna nagrany na ta­śmę magnetofonowej dzwonek budzi­ka, a następnie zmontowane fragmen­ty dwu piosenek „Elektrycznych Gitar”. Dzwonek mnie obudził rano,wyglądam przez drzwi,nagle nogi mam jak z waty,czy to jeszcze mi się śni?Jednak się zebrałem w sobie,o co chodzi, pytam marszcząc groźnie brwii słyszę...Co ja robię tu? Co ty tutaj robisz?Dwanaście ciężkich, szczerozłotych koron moją głowę zdobi... itd. Śpiewając piosenkę, wolno, na scenę wchodzą wykonawcy. Wszyscy Dnia pierwszego wrześniaRoku pamiętnegoPrzywiedli nas tutaj,Nie wiemy wypłoszone,Buzie nas tutaj czekaDzieciaki kochane?Mama nie pomoże,Weź nas w swą opiekęDobry Panie Boże. Po wykonaniu piosenki wszyscy sia­dają po turecka lub na niskich krze­sełkach, pozostając „na pokładzie”. Podnoszą się tylko poszczególni wy­konawcy na czas recytacji i śpiewu. Na scenę wchodzą narratorzy. Narrator I Z „Dziennika pokładowego”: 1 września ... r. [1] Na nasz statek zamustrowała nowa załoga – SAMI NO­WICJUSZE... Kompletny brak do­świadczenia. Przed wypłynięciem w długi rejs będą zdobywać pierw­sze doświadczenia oczekując na re­dzie. Narrator II Rzeczywistość okazała się nie taka straszna, jak się pierwotnie obawia­no. Nasz roczny pobyt na redzie upły­nął szybko, bezpiecznie, w atmosfe­rze przyjaźni i pod troskliwą opieką naszej pani. Narrator I Z „Dziennika pokładowego”: 1 wrze­śnia 1990 r. Narrator II Załoga w komplecie gotowa do wyj­ścia w morze.(...) Dostęp do pełnego scenariusza możesz uzyskać w ciągu minuty, za 9 zł. Dane techniczne: Format pliku: pdf Rozmiar: 1,14 MB + Forma płatności Za scenariusze zapłacisz za pomocą bezpiecznego pośrednika płatności: PayU. Możesz zapłacić przelewem bankowym, kartą płatniczą i poprzez BLIK. + Jak otrzymam scenariusz? Od razu po zapłaceniu za artykuł wyświetli się przycisk umożliwiający pobranie pliku PDF do wydrukowania. Żeby artykuł nie zginął, wyślemy ci także link do pobrania mailem. Będzie aktywny przez 30 dni. POWIĄZANE Z materiałów repertuarowych „Biblioteki w Szkole” korzystam od kilkunastu lat. Sprawdziły się podczas wielu szkolnych uroczystości. Opinia pochodzi z ankiety czytelników, przeprowadzonej w kwietniu 2016 r. Co to za scenariusze? Pochodzą z miesięcznika „Biblioteka w Szkole” i „Wszystko dla Szkoły”, z których szkoły od prawie 30 lat czerpią scenariusze na przeróżne okazje. Ich autorzy to praktycy, którzy zorganizowali wiele przedstawień i apeli; doświadczeni pedagodzy, poloniści, opiekunowie kółek teatralnych. Jak to działa? Każdy scenariusz kosztuje tylko 9 zł. Pobierzesz go w formacie PDF do wydrukowania. Legalnie. Nikt nie zarzuci szkole, że wykorzystuje scenariusz, do którego nie ma praw. Zapłać za pomocą szybkiej płatności elektronicznej i natychmiast pobierz zakupiony scenariusz. Dekoracje według własnego uznania. Najlepiej jakieś szkolne. Role: - Stefan - Zbyszek - Mariola -Nauczycielka - Zuzia - Kasia - Marcelina Na scenę wchodzi Stefan i Zbyszek. Są zmęczeni, mają plecaki przewieszone przez jedno ramię. Gdy się zatrzymują na środku rzucają je. Zbyszek w publiczność, a Stefan o ścianę za nimi. Stefan: Zbyszek, co Ty wyprawiasz! Zbyszek: Jak to co? Plecak odkładam. Stefan: Ale odkładaj tak, aby nie trafiać w takie piękne dziewczyny! Zabiera plecak Zbyszka. Tak naprawdę trafił on w jakiegoś chłopaka z widowni. Stefan: A teraz przygotujmy się do lekcji, bo nam Kruczykowa znów jedynki postawi. Zbyszek: Jak by ci zależało na dobrych stopniach. Stefan: A zależy, Bo w przeciwieństwie do ciebie mam powody. Zbyszek: Taa? A jakie? Stefan: Jeszcze tego nie wiem... Ale mam! Zbyszek: Interesujące. A wiesz, że ja akurat mam powodu do nauki! Stefan: Tyyyy? Zbyszek: Tak ja. Ponieważ mam dziewczynę. Powiedział dumnie. Stefan się śmieje, przewraca i turla ze śmiechu. Stefan: Ty, Ty masz dziewczynę!? Hahahahaha! Dawno tak dobrego dowcipu nie usłyszałem! Zbyszek: Pff. Zazdrościsz. Chcesz, to mogę cię z nią zapoznać. Stefan: Dawaj! Niech zobaczy co to znaczy prawdziwy facet! Zbyszek: Mariolaaaa! Na scenę wbiega Mariola. Mariola: Cześć, chciałam ci coś powiedzieć... Zbyszek: To później. Najpierw chciałbym ci przedstawić Stefana. Stefan to Mariola. I co, kopara opadła? Stefan: No miałeś rację. Ale ona chce ci coś powiedzieć, więc sobie usiądę. Idzie na publikę i siada komuś na kolana Mariola: Ta, super, ale zrywam z tobą. Zbyszek jest zdziwiony. Stefan znów się śmieje i wraca na scenę, a Mariola sobie poszła. Stefan: Wygląda na to, ze nauka jest ci jednak obojętna. Zbyszek z wyrzutem wyszedł wraz z rozbawionym Stefanem. A po nich pojawia się nauczycielka z trzema uczennicami - Zuzią, Kasią i Marceliną. Nauczycielka: A tu jest świetlica. Miejsce gdzie... Przepraszam, czy ja wam przeszkadzam? Zuzia: Nie, skąd ten pomysł? Nauczycielka: bo ciągle rozmawiacie! Kasia: Marcelina nam opowiadała o swojej siostrze. Pewnie pani kojarzy Ilonę? Nauczycielka: Naturalnie! Co u niej słychać? Marcelina: Dobrze, wykłada chemię. Nauczycielka: Uuu, a gdzie? Wszystkie razem: W Biedronce! Nauczycielka: Och... Wiedziałam, że jest zdolna, ale nie spodziewałam się po niej... no... Biedronki! Marcelina: Życie potrafi być zaskakujące. Kasia: Proszę panią, Zuzia chciałaby coś powiedzieć. (szturcha Zuzię) Nauczycielka: Zuziu? Zuzia: Jak na panią patrze, tą sądzę, ze zniszczyłabym panią, gdybym oblała painą mleczkiem do demakijażu. Nauczycielka: Marsz do konta! Marcelina: Warto było? Zuzia: Bardzo! ^.^ Kasia: O głupoto, bądź pozdrowiona! Zuzia: Ty Kasia jesteś jak słoik po ogórkach. Pusta, zakręcona i śmierdzisz! Kasia: A ty jesteś gruba! Marcelina: Ale jak ona stoi na wadze to widzi swój PESEL, a nie jak ty, numer telefonu. Nauczycielka: No dobrze, same chcecie. Ogłaszam koniec zwiedzania. Wszystkie trzy: I dobrze. Opuszczają scenę. Wbiega jeszcze raz Zbyszek i Stefan Stefan: Ale po co my idziemy po te plecaki? Zbyszek: Bo tam mamy książki, i bez nich nie możemy uczestniczyć w lekcji. Stefan: I o to chodzi! Zbyszek westchnął. Oboje wzięli plecaki i wyszli. Po krótkiej chwili wracają bez plecaków, wraz ze wszystkimi aktorami. Kłaniają się.

śmieszny skecz o szkole scenariusz